Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Ενα χρονο μετα...
Οι λιγες καλες που ζησαμε καποτε μαζι αρχισαν να ξεθωριαζουν κ να χανονται στον αερα σαν σκονη.μονο πικρια πια,απογοητευση κ δυο ματια κατακοκκινα απο τα δακρυα.κ εσυ πουθενα κ οσα ζησαμε ενα απεραντο τιποτα σαν κ σενα.γιατι ενα τιποτα ησουν παντα σε σχεση με μενα.ενασ ανθρωπος μισος γεματο μονο μισος για μενα που τολμησα να σε νοιαστω κ να σε βαλω ακομη κ πανω απο μενα.
Ολα για ενα πουκαμισο αδειανο...ενας χρονος χαθηκε κ πηρε μαζι του ολες τις καλες στιγμες.παντα με εκανες να νιωθω λιγη κ ανεπαρκης μπροστα σου,ενω εσυ ησουν τελικα αυτος που ηταν ανεπαρκης,ανικανος να νιωσεις οτιδηποτε καλο μεσα σου.ελπιζω η ζωη σου να ειναι καλυτερη χωρις το γελιο μου,την αγαπη μου κ τα χαδια μου, κ η μοναξια σου να σταθει καλυτερη συντροφος για σενα αφου εγω δεν μπορεσα να σε κανω να νιωσεις κ παλι ανθρωπος.μεινε με την απανθρωπια σου λοιπον κ την σκληρη σου καρδια...
Οταν το πληρωμα του χρονου θα ερθει κ για σενα,θα ειναι πολυ αργα για επιστροφες κ εγω πολυ μακρια απο σενα ευτυχως για μενα.οτι κακο εκανες ως τωρα ηταν υπεραρκετο.απο δω κ περα μπορεις να βλαπτεις μονο τον εαυτουλη σου...ολα θα τα βρεις μπροστα σου,καθε τι ασχημο που εκανες σε μενα,σε μας.θελω να ερθεις εκει που ειμαι τωρα εγω,εδω που πιο κατω δεν εχει κ να μην σου απλωνεται κανενα χερι να σε βοηθησει να ξανασταθεις στα ποδια σου.εκει να σερνεις το αθλιο κουφαρι σου κ κανεις να μην σε νοιαζεται κ ολοι γυρω σου να σε κοιταζουν με οικτο κ λυπηση...
Κ αν η ζωη τα φερει ετσι κ μια μερα μετα απο καιρο τυχει κ βρεθεις στο δρομο μου,θα σε κοιταξω κ θα γελασω δυνατα...με γελιο που ομοιο του δεν θα εχεις δει.κ θα σε προσπερασω κ θα φυγω χωρις να ριξω ουτε ενα βλεμμα πισω.