Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

...Αποψε μπορω να δακρυσω χωρις να νιωθω ασχημα απεναντι σε οσους θα με δουν δακρυσμενη...Θα νομιζουν πως φταιει η βροχη...Λες κ ανοιξαν οι ουρανοι μεσα στο μαυρο σκοταδι κ το νερο βαλθηκε να ξεπλυνει τις ψυχες απο κριματα κ να διωξει απο το μυαλο τις ασχημες σκεψεις...Κ εσυ αν μπορουσες απο μια γωνια να με δεις η βροχη θα σου ελεγα πως φταιει κ οχι τα χιλιαδες λιγακι σου...Πως γινεται να αγαπας τον αλλον λιγακι;Η' τον αγαπάς η οχι...
Πως γινεται να μη σου λειπει το χαμογελο μου,το χαδι μου,οταν το δικο μου χερι φανταζει τοσο αδειο κ ορφανο τωρα που δεν μπορει να χαιδεψει τα πυκνα μαυρα μαλλια σου;Πολλα τα μιλια που μας χωριζουν μα ακομη πιο μεγαλη η αποσταση μεχρι την κρυα σου καρδια,που ξεχασε καιρο τωρα πως ειναι να αγαπας,πως ειναι να χτυπαει σαν τρελη στην σκεψη κ μονο του αλλου...
ΑΓΑΠΑΩ θα πει βαζω τα θελω σου πανω απο δικα μου,θα πει ισοπεδωνω κ τον ιδιο μου τον εαυτο για να εισαι κ νιωθεις εσυ καλα...Αρκει εσυ να χαμογελας κ ας πλημμυριζουν τα ματια μου καθε φορα που μου κλεινεις το τηλεφωνο η δεν απαντας,οταν εχω οσο ποτε αναγκη απλα να σε ακουσω λιγο στην αλλη ακρη της γραμμης...Για μηνες περιμενα τον ερχομο σου,μα ουτε πλοιο ουτε αεροπλανο βρεθηκε να σε χωρεσει κ να σε φερει κοντα μου εστω για μια φορα...Κ ομως εγω σε περιμενα...
Κ τωρα περιμενω οχι για να ερθεις πια,αλλα για κεινο το πληρωμα του χρονου.Που για μια στιγμη θα σε κανει να δεις με βλεμμα καθαριο ολα εκεινα που τοσο καιρο ηταν απλα μπροστα στα ματια σου.Τοτε θα δεις κ μενα οπως πραγματικα ημουν κ θα μετανιωσεις για την ατακτη μου φυγη,φυγη στη οποια με καθε τροπο με οδηγουσες...
το καραβι της φυγης εκεινη εφτασε στον προορισμο του,μα η καρδια δεν αλλαζει δρομο ετσι ευκολα.Καθεται κατι βραδια σαν κ το αποψινο κ μετρα τις λιγοστες καλες κ χαμογελαστες στιγμες κ λυπαται που δεν ηταν περισσοτερες...
Ντυνει στα μαυρα πανια τα ιστια κ αφηνεται στη καταιγιδα με τη ελπιδα να βρεθουν καποια γερα βραχια σε μια ακτη κ εκει να τσακιστει για παντα...Για να μην χρειαστει να ξαναταξιδεψει,γιατι δεν αντεχει αλλο ενα ταξιδι χωρις προορισμο με πυξιδα μια ελπιδα για κατι καλυτερο.Που τελικα δεν θα βρει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: