'Αλλη μια κρύα νύχτα που προσπαθεί μάταια να συναγωνιστεί την ψύχρα που νιώθω μέσα μου...Μόνη ξανά και σταυροδρόμια μου ανοίγονται μπρος μου κ δεν ξέρω ποιο να διαλέξω τελικά.Φοβάμαι πως όποιο κ αν επιλέξω πάλι στο τέλος θα βρεθώ να κάνω συντροφιά με τα λάθη μου κ να αναρωτιέμαι τι έφταιξε πάλι.Από τότε που με θυμάμαι με άλλα όνειρα ξεκινούσα χρόνια πριν το ταξίδι μου στη ζωή.Κ να που αλλιώς τελικά μου τα έφερε η ζωή χωρίς καν να με ρωτήσει...Θέλω για μια φορά να έχω κ εγώ ενα σημείο αναφοράς κ να νιώσω πως έστω κ μια φορά δεν βγήκα λάθος,πως έπιασαν τόπο οι ελπίδες μου...
Μελωδίες μελαγχολικές κ αγαπημένες μου μιλάνε για τα θέλω μου που ποτέ δεν αξιώθηκα να ζήσω κ για όλα αυτά που έμειναν μισά πριν καλά-καλά ξεκινήσουν.ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...Τον τελευταίο καιρό με πιάνω συχνά να αυτοαγκαλιάζομαι,μήπως κ ξορκίσω έστω κ για μια στιγμή το θεριό της μοναξιάς μου...Εσύ εκεί πάνω που με βλέπεις να ταλαιπωρούμαι έτσι το ξέρω πως γελάς μαζί μου κ με τις ελπίδες μου που για άλλη μια φορά χάθηκαν στο φύσημα του βοριά.Δεν κουράστηκες πια να παίζεις με την ψυχούλα μου κ να μου βάζεις συνεχώς εμπόδια στα εμπόδια;
Με καρδιά γεμάτη μπαλώματα κ με την ψυχή να βρίσκει συνεχώς σε θάμνους αγκαθωτούς κ να ματώνει...Κι όμως αυτή η καρδιά εξακολουθεί να χτυπάει πότε υποτονικά κ πότε σαν τρελή σαν ταμπούρλο απο φυλή κανίβαλων.Κανίβαλοι όπως αυτοί που συναντάω κάθε τρεις κ λίγο στη ζωή μου,κ που αφού δεν μπόρεσαν να με φάνε λεηλάτησαν,έκαψαν κ με άφησαν να κλαίω πάνω στα αποκαΐδια...
Θέλω έναν άνθρωπο που μπορεί ακόμα να κοιτάζει στα μάτια τον άλλον χωρίς να φοβάται να δει τον εαυτό του μέσα απ'τα μάτια του άλλου.Να χάνεται σε βλέμματα κ σε λόγια που δεν χρειαζεται καν να ειπωθούν με λέξεις.Να μπορεί να δει την μια κ μοναδική αλήθεια μου που κρυβεται φοβισμένη σε ενα συρτάρι στην ψυχή μου,και αν δυσκολευτει να το ανοίξει,να δώσει μια κ να το κάνει κομμάτια για να ελευθερωθώ.
Για άλλη μια φορά νιώθω έναν τοίχο να υψώνεται για να με προφυλάξει από όσους δεν ξέρουν τι θέλουν τελικά κ ταλαιπωρούν εαυτόν κ αλλήλους...Όλο κ ψηλώνει αυτός ο τοίχος...
Θέλω κάποιος να έρθει κ να τον γκρεμίσει ΤΩΡΑ!!!!Να μου κρατήσει το χέρι μου σφιχτά μες στο δικό του κ απλά να μου χαμογελάσει διάπλατα και απλόχερα.Να με πάρει μαζί του χωρίς να σκέφτομαι που θα με οδηγήσει.Να περπατήσουμε μαζί σε σοκάκια με λιακάδες κ βροχές κ να μην μας νοιάζει αν ο καιρός χάλασε ξαφνικά κ έπιασε βροχή μια ζεστή αυγουστιάτικη μέρα...Να μπορεί να δει το νόημα που κρύβεται πίσω από τα λόγια που ειπώθηκαν απλά κ μηχανικά,για να μην ξεχειλίσει από αυτά η ψυχή...Να αποκοιμιέται τις νύχτες στην αγκαλιά μου κ του παίρνω με ενα χάδι στα μαλλιά κ ένα φιλί στα βλέφαρα κάθε κακό όνειρο...
Αν είσαι κάπου εκει έξω μην αργήσεις να φανείς στη ζωή μου κ να την γεμίσεις με χρώματα κ μελωδίες.Σ'έχω τοσο πολύ ανάγκη που δεν υπάρχουν καν λέξεις πια για να την περιγράψω. Έχω κουραστεί να βλέπω τα όνειρα,που με τόση αγάπη έκανα τότε που όλα ήταν λιγότερο περίπλοκα κ οι άνθρωποι πιο ανθρώπινοι,να γκρεμίζονται κ να σπάνε σε χίλια κομμάτια μαζί με τις αντοχές μου.Μην αργείς άλλο σε παρακαλώ...Εδώ θα είμαι κ θα περιμένω για τον ερχομό σου...Ίσως όταν φανείς να βρουν αντίκρυσμα αισθήματα φυλαγμένα σε τόπο μυστικό,μακριά απο τα άδεια βλέμματα αυτών που ποτέ δεν μπόρεσαν να καταλάβουν πόσα πολλά έχω βαθιά μέσα μου...